ζητητικός

-ή, -ό (AM ζητητικός, -ή, -όν) [ζητητής]

1. αυτός που έχει τάση για πνευματικές έρευνες

2. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι Ζητητικοί

οι Σκεπτικοί φιλόσοφοι

3. το θηλ. η ζητητική

το φιλοσοφικό σύστημα τών ζητητικών, η Σκεπτική φιλοσοφία

αρχ.

1. (για διαλόγους) αυτός στον οποίο αναζητείται η αλήθεια («ὅ τε ὑφηγητικός, καὶ ὁ ζητητικός», Διογ. Λαέρ.)

2. (το ουδ.) τὸ ζητητικόν

η αναζήτηση τής αλήθειας («τὸ ζητητικὸν ἔχουσι πάντες οἱ τοῡ Σωκράτους λόγοι», Αριστοτ.).

επίρρ...

ζητητικῶς (Α)

με τρόπο που αποσκοπεί στην ανεύρεση τής αλήθειας.